Groene Vossen voor het voetlicht: Thijs van der Kolk
In deze rubriek zetten we steeds een vrijwillige medewerker in de schijnwerpers. Vrijwilligers die lang of nog maar kort werken bij De Groene Vos presenteren zichzelf. Wie zijn die mensen die in de winkel staan of al lang actief zijn in verschillende projecten of anderszins actief zijn in De Groene Vos? Dit keer staat Thijs van der Kolk in de schijnwerpers.
Ik ben geboren op 15 oktober 1962 in Wormerveer en opgegroeid in Wormer, Noord-
Holland. Sinds 2020 woon ik in Oosterbeek. De lagere school was één groot speelfestijn, ook de middelbare school was een fantastische tijd. Hoewel het einde op een drama uitliep. Te veel andere interesses en daardoor uiteindelijk geen diploma. Tijdens mijn vervangende dienstplicht bij het Arbeidsbureau (UWV-organisatie) heb ik wat Havo certificaten gehaald die ik toch nog kon inwisselen voor een diploma. Ik was inmiddels 22 jaar toen ik uit huis ging om te “studeren” aan de HBO in Tilburg (vervoerskunde). Daar kwam de interesse terug en verliep de studie ook een stuk vlotter. Geweldige studententijd. Nog steeds zie ik vrienden/vriendinnen uit die tijd. We gaan bijvoorbeeld al sinds 1991 ieder oneven jaar een weekje fietsen in hooggebergte zoals Alpen, Dolomieten of Pyreneeën. Het fietsen is dan vaak een excuus om elkaar weer eens te spreken en te zien.
Mijn werk is altijd in de logistiek planning geweest, vaak bij grotere bedrijven zoals Nissan, IBM, Johnson Diversey en als laatste bij Pfizer, de pharmaceut. Bij Pfizer bestond het werk
vooral uit het verdelen van de beschikbare capaciteit van de fabrieken over de vraag van de lokale planners. De capaciteit is namelijk nooit voldoende om aan de vraag van de lokale planners te voldoen. Verdelen van de pijn, dus. Eind 2018 is dat gestopt omdat de
planningsafdeling verhuisde naar Boekarest.
Kort daarop is er een vlekje op mijn long geconstateerd dat er niet thuishoorde. Longkanker. Inmiddels ben ik bestraald en heb ik chemokuren gekregen. Sindsdien is het ziektebeeld stabiel, inactief en groeit niet. Bovendien eet ik sindsdien veganistisch, dat lijkt me gezond en is, denk ik, het enige dat ik zelf hieraan kan doen. Daarnaast sport ik veel: fietsen en hardlopen.
Desondanks wordt ik elke drie maanden gemonitord. Dat zijn heel spannende momenten.
Vooralsnog voel ik me goed. Vanwege deze ziekte werk ik nu niet meer, 80-100% afgekeurd.
Een paar maand geleden zag ik op de website van De Groene Vos dat er vrijwilligers werden gezocht voor de winkel. Dat leek me interessant en bovendien is een dagdeel in de week niet zo veel en past prima in mijn leven zoals dat nu is. Het intakegesprek verliep aangenaam, gelukkig werd er door De Groene Vos ook zo over gedacht en kon ik beginnen met het inwerken. Tot nog toe heb ik daar geen spijt van, sterker nog ik heb er plezier in. Zoals gezegd speelt mijn leven zich voornamelijk in Oosterbeek af, waar ik woon met mijn vrouw, de hond en de kat. Ik hoop dat nog lang op deze manier vol te houden.